Kerana Sayang

Awal pagi tadi saya masuk ke kelas kedua dari depan. Kelas pandai le nih.
Silibus dah habis. Minggu lepas saya dah bagi soalan dan hari ni kami sambung perbincangan.Tiba-tiba terpandang seorang murid yang alamak panjangnya kuku. Wahhh...wah...wah...kawan sebelahnya panjang jugak. Maka dua-dua kena jentik. Saya jentik sekuat hati di jari mereka tapi tak kuat pun. Tak reti nak bagi kuat. Dua-dua tersengih. Rasanya bukan sebab sakit tapi malu le kot sebab kena marah.

Dua masa terakhir sebelum balik saya masuk ke kelas kelima dari depan. Masa semua murid lain telah keluarkan soalan yang telah diberi minggu lepas, ada seorang murid masih terkial-kial belek sana belek sini. Last sekali dia keluarkan kertas lain yang memang telah siap dibincang minggu lepas.
Saya : Mana kertas awak?
Dia : Takdak. Tak tahu letak mana.
Saya : ih..ih...ih... Berdiri.

Garang ke?
Semuanya kerana sayang.